Ik liep helemaal naar de bron van de Rijn en was daarom lang weg uit ons Stadsdorp. Na terugkeer van die wandeltocht was het festival om de hoek mijn eerste buurtactiviteit. Ik wist wel van het bestaan van het festival, dat al tien jaar in onze buurt georganiseerd blijkt te worden , maar tot mijn schande was ik er nog nooit geweest. Ook nu drong het pas op het laatste moment tot me door dankzij een terloopse opmerking in een mail die ik via het Stadsdorp kreeg.

Margreet had al een andere afspraak, wat ze jammer vond, want op het Wilhelminafestival kon je vast nieuwe buurtgenoten leren kennen. Dus loop ik om 16.00 uur  als de kassa open gaat, in mijn eentje naar de Rhijnvis Feithstraat, waar de bijbehorende festiviteiten zullen plaatsvinden. Gelukkig, want ik was te laat geweest voor een kaartje via internet, kan ik nog makkelijk een kaartje voor een serie voorstellingen krijgen. Ik had me niet verdiept in het aanbod en kies dus blind uit de nog beschikbare series. Behalve kaartverkoop, het opbouwen van een podium en het uitstallen van tafeltjes onder afdakjes, is er nog niet zoveel te doen. Ik ga maar thuis nog wat doen om later terug te keren om een hapje mee te eten. Een slagerij verzorgt een maaltijd; ze hebben ook een smakelijke vegetarische hap.

Het wordt al wat drukker, het beperkte aantal zitplaatsen raakt wel al vol, maar ik kan nog net een plekje aan een van de tafels vinden om te zitten. Geanimeerde sfeer, maar vooral groepjes, buren neem ik aan, die eens lekker bij een glaasje gaan bijkletsen. Voordat ik me verloren kan voelen, komt een dame van mijn leeftijd met haar bordje op de gelukkig nog lege plek tegenover mij zitten. Zij vertelt dat ze vrijwilliger-suppoost is. Zij woont niet in Amsterdam, redelijk ver weg zelfs, en haar dochter die haar link is met Amsterdam, woont niet in deze buurt, maar aan de andere kant van de stad. We hebben een leuk, maar nogal buurtloos gesprek: het lijkt haar een leuke buurt om in te wonen, wat ik volledig beaam.

De lege plek die de dame achter laat wordt direct opgevuld door een jongedame die ook al suppoost is en niet in de buurt woont, maar tenminste wel in Amsterdam. Ze neemt gelukkig geen aanstoot aan mijn vraag of ze nog studeert, want ze werkt al vele jaren en had nooit hoger onderwijs gevolgd en bleek al 33 jaar te zijn. We raken verzeild in een geanimeerd gesprek over mijn langs-de- Rijnwandeling en haar vele trektochten en vakanties over de hele wereld. Met weemoed vertel ik over hoe ik door Azië heb getrokken, toen ik zo jong was als zij nu leek.

Tijdens dat ik zat te eten en praten, is het druk geworden; er staat een lange rij bij de catering. Het oogt heel gezellig, maar rondlopend zie ik geen bekenden en verder ook niemand die niet druk in gesprek is. Ik heb nog tijd tot de eerste voorstelling van 20.00 uur die ik thuis doorbreng.

In een woning op drie hoog in de Kanaalstraat heeft de organisatie rijen opklapstoelen op uitgerolde stroken kunststof neergezet. In afwachting zit ik ingeklemd tussen twee in intensief gesprek verwikkelde vriendinnen links en idem twee rechts van mij.

Een trio met Nederlandstalige liedjes heeft een spetterend optreden. Dan moet ik nog een half uur tot het volgende optreden overbruggen, drink een biertje op de feestsite waar ik wederom geen aanspraak vindt en ga dan maar een ommetje lopen.

Op een etage aan de Overtoom speelt een grote popband, voor amateurs heel aardig. Op weg naar het derde en laatste optreden van 22.00 uur kom ik Margreet tegen. We gokken het er op en met een lieve glimlach mag zijn mee naar binnen in het Luthers Hof waar in de bestuurskamer een duo een heel ontroerend optreden heeft met liedjes en cabaret.

In de Rhijnvis Feith betreedt een band van negen personen uit  Spanje het podium. We lopen tot vlak voor het podium, waar Margreet me verleidt tot een dansje op de grappige muziek van de band. Dan worden we besprongen door drie Stadsdorpers.

De moraal van het verhaal? Ik raad iedereen aan volgend jaar te gaan, maar pak het handiger aan dan ik en vraag een medestadsdorper (of een buur) mee.

Een vraag komt ook bij me op. Natuurlijk is het festival onderdeel van een professionele organisatie, en is ons Stadsdorp een kleinschalige vrijwilligersorganisatie, maar nu was er geen enkele link tussen beide. Kan dat niet anders?

Gijs Kalsbeek