Kades en duikers




De in elkaar gedraaide kabels van verschillende kleur herkende ik direct. Daar moet een duiker aan het werk zijn. Zo met een mobiele unit had ik ze nog niet aan het werk gezien, dus ik liep nieuwsgierig wat rond op de brug vanuit de Pieter Langendijk over het Jacob van Lennepkanaal. Eerst nog even over die kabel, voor een duiker het verbindingssnoer met de wereld, zeker in die troebele grachten. De mechanica heeft hier uitgevonden wat de natuur al miljoenen jaren weet. Een snoer dat niet in de war mag raken en waarin niet te snel knikken mogen komen, moet je gedraaid uitvoeren net zoals de navelstreng waarmee wij allen geboren worden. Alleen bij de duiker mag je het snoer niet doorknippen en moet de verbinding met de blauwe baarmoeder (baarvader?) in stand blijven.

Links zie je de trap waarmee de duiker afgedaald is. In het busje zit zijn kompaan achter een computerscherm alles in de gaten te houden. Ik vermoed dat de kademuren, vooral die onder de brug onderzocht worden. Na het onverwacht instorten van een kademuur bij de Universiteit van Amsterdam aan de Grimburgwal, is de gemeente versneld alle kademuren aan het inspecteren.

Dat ik direct een duiker aan het werk herken, komt door mijn regelmatige loopje langs de bouwwerkzaamheden voor de constructie van de Singelgrachtgarage. Daar heb ik die duikers uitgebreid aan het werk gezien, vanaf platbodems met containers er op waarin alle apparatuur geplaatst is.

De dag erna zag ik op weg via de Jan Pieter Heye over de volgende brug over het Jacob van Lennepkanaal deze werkzaamheden vanaf een bootje. De duiker zelf liet zich niet zien. Er gebeurde iets onduidelijks wat een langere tijd een enorm gedruis gaf, vandaar dat de twee mannen koptelefoons ophebben, denk ik. Verder werd ik niets wijzer en vervolgde mijn weg naar de winkel.

Gijs Kalsbeek