De Jan Pieter ( van Colette)
is mij dierbaar.
Ik liet er
vele voetafdrukken na.
Alle jaren dat ik bij alles wat ik deed,
via via naar de Hazenbroek reed,
voor de Tweede Montessori,
waar mijn zoon 's "School Story" begon.
Als zijn verjaardagen werden gevierd,
trokken we in een lange sliert van kindervoetjes,
en opgewonden toetjes, door de Jan Pieter Heije en Vondelpark
naar waar, in de Zocherstraat, de lekkernijen klaarstonden.
Mijn verblijf in Oud West heeft 46 jaar geduurd;
het blijft buiten kijf mijn buurt.
Oud West Thuis Best.
Nog steeds fiets ik elke keer via de JP
naar film, koor, HEMA .....
en velen fietsen met me mee.
Het is waanzinnig druk op het fietspad,
dus hand op de rem.
En soms ben ik het zat
en ga met de tram.
Van mijn nieuwe plek bij de Lelylaan met de 17 of de 1
ben ik zo weer bij deze mooie straat:
Kan ik op de Kinker of op de Overtoom verkeren?
Door de JP kan ik flaneren!
De straat is veranderd.
De stad is veranderd.
Maar in de Jan Pieter Heije
vind je nog een electra-, een ijzerwarenzaak en een drogist,
die in het centrum node worden gemist.
De Jan Pieter,
ik laat er
veel voetafdrukken na.
Leve de Jan Pieter Heije!
---------------------------------------------------------------------------------------------------
---------------------------------------------------------------------------------------------------
en het winnende gedicht
van
Zindzi Zevensbergen:
DE JAN PIETER HEIJESTRAAT
Je hebt van die namen die fluisteren:
kort mij maar af.
Je hebt van die straten die luisteren
naar namen waarbij elke letter te veel is.
Maar goed, ik noem geen namen – Pieter Cornelisz.
En jij dan? Op jou hoeft Amsterdam geen korting,
daarvoor heb je simpelweg te veel te bieden.
Geen duet van slechts voorletters, niks geen shortcut,
voluit en uit volle borst, want voor wat hoort wat.
Een hoofdstraat zonder prietpraat.
Buren, burgers, bakkies troost.
Altijd weten waar je fiets staat,
eventjes sparren met Joost.
HEMA, haring, hot stone, hennep,
iedereen kan z’n geluk op.
In de boerensloot Van Lennep,
wie je rails mist, kan je brug op.
Je hebt van die namen die fluisteren:
kort mij maar af.
Willen ze bij jou binnendoor?
Geef ze op hun sodemieter,
want jij heet gewoon Jan Pieter.
=============================================
en het gedicht van Vitajoy Bresser dat de derde prijs won: