Een plaatje

Daar is hij dan eindelijk. Fijn dat de bezorger bereid is het grote pakket met mijn nieuwe stoel op mijn etage neer te zetten. Ze bestaan dus nog gewoon. Vriendelijke mensen die voor een rotloon een extra dienst verlenen. Ik hoef hem alleen nog in elkaar te zetten. Daar was ik al bang voor. De ervaring met de Ikea meubeltjes in mijn jonge jaren stemmen mij niet positief.

Het lijkt zo simpel. Vier schroefjes met een sleutel om ze aan te draaien. Daarnaast 10 A4 tjes gebruiksaanwijzing in meer talen dan ik wist dat er bestonden. Maar goed, de stoel gaat in ieder geval internationaal, dat geeft hoop. Nogmaals vier schroefjes en vier gaatjes, wat kan er fout gaan?

“ Aha, er zitten ook nog vier plaatjes bij. Die staan niet op de tekening. Nou ja dat kan ik zelf ook wel bedenken, die moeten er gewoon tussen. “Oeps nu valt er een plaatje in de buis van de stoel. Het rammelt. Even schudden. Nee die valt er niet uit”. Pech, dan maar in de gereedschapskist duiken. Nee ook geen plaatjes” Dan maar zonder plaatje. Dat lukt, althans voor het oog ziet het er best wel goed uit.

Als ik in de stoel zit en dit stukje schrijf, voel ik een lichte deining . Misschien dat ontbrekende plaatje? Toch de doos maar niet weggooien, ik heb nog 30 dagen bedenktijd. Misschien wen ik er wel aan, als ik de stoel verschuif, klinkt het vrolijke getinkel van het plaatje in het frame. Best leuk eigenlijk, maak ik mezelf wijs.