We zijn weer gegaan

Altijd met Hemelvaart gaan we proefkamperen, een familietraditie, begonnen in de 50er jaren, op een laag pitje door uitvliegen van het gezin, weer opgepakt met de komst van kleinkinderen.

Menigeen heeft daar geleerd te fietsen, afstanden te wandelen en in te schikken.

Alle weertypen hebben we meegemaakt: vele “schepen met zure appelen” zijn over ons heen gekomen. Daar laten we ons dus niet door weerhouden, ook niet door de opklimmende leeftijd, toegenomen mankementen en ontvallen van de ouders.

Vorig jaar kon helaas niet doorgaan: camping dicht. Maar dit jaar is het weer gelukt!

We zijn gegaan, zoals altijd, inclusief een rolstoel en rollator. ‘Buurtzorg’ kwam tot aan de tent. Ongelofelijk die verzorgingsstaat van ons. Huilde aan de verpleging!

Natuurlijk hielden we de nodigde afstand van elkaar, bemoeilijkt door de kleintjes, vergemakkelijkt door de campingstoeltjes.

Voor mij betekende dit kamperen in een klein tentje. Daar krijg je dan gratis buikspier- en evenwichtsoefeningen bij: het luchtbed wiebelt, je kan je nergens aan optrekken, opstaan vanaf de grond. Ook het frutten op de vierkante decimeter en schoonhouden van de spullen bij regen is training (plastic onder het “terraszeiltje” was geen goed idee, want het water bleef staan).

Wat een voldoening geeft het als het allemaal weer lukt en aan het einde van het proefkamperen alles, van iedereen, droog is ingepakt en we besluiten met een ijsje in de zon.

We gaan weer boeken.

Annemiek