Verwondergewandeld in januari

Met een klein groepje trotseerden we de kou. We hadden gelukkig de wind in de rug terwijl we van het eindpunt van tram 1 naar, ongeveer, het eindpunt van tram 17 liepen. Om het kwartier staken we een grotere weg, vaak met een kanaal er naast, over en belandden dan in een iets oudere nieuwbouwwijk. Grappig dat zelfs als het laagbouw blijft, je toch in architectuur, bouwmaterialen en gewoon de impressie die het geeft, duidelijke verschillen ziet. Na een paar wijken met bijna alleen laagbouw, ademden we wat meer vrije stadslucht in bij het verschijnen van de eerste hoogbouw, die overigens als herkenbaar jong element tussen de oudere laagbouw was opgetrokken (zie foto).



Opwekkende hoogbouw met kunst aan de muur

Voor het eerst in onze wandeling zagen we openbare kunst, ook een verademing, die hier aan de muur hangt. De hoogbouw heeft ook een vriendelijker uitstraling door het gebruik van bakstenen die niet identiek gekleurd zijn. De omringende laagbouw uit een eerdere periode oogde saaier met wel eendere gekleurde bakstenen.

Dan bijna bij het eindpunt van tram 17 kom je in een wijk uit de 60-er jaren met saaie woontorens en galerijflats. Door de contrasten was het een interessante wandeling door verder niet opwekkende nieuwbouwijken van na de oorlog.

GK