Verslag verwonderwandeling 12 november

Zaterdag 12 november liepen we onder een mooi zonnetje door de
Minervabuurt. We startten, nadat we het voor het hotel gelegen parkeerterrein op waren gelopen, met het uitvoerig bekijken van het Hilton Hotel. Typisch 60-er jaren bouw, oordeelden we, groots opgezet maar met weinig smaak. Een keurige heer vroeg wat we aan het doen waren en vond het leuk te horen dat we
een verwonderwandeling deden. Hij bleek de directeur van het Hilton te zijn en bood ons een rondleiding aan. Jullie zijn van de generatie, zei hij, dat jullie je John Lennon en Yoko Ono herinneren, die hier eind 60-er jaren een bed-in van een week hebben gehouden. Hij nam ons mee en we werden door hem langs kamer 902 geloodst die als een relict van de 60-er jaren nog in oude staat verkeert.
Nog steeds staat daar hét bed en hangt de geur van John en Yoko er nog. Normaal moeten Beatles-fans er flink de portemonnee voor trekken om deze beroemde kamer te bezichtigen, wat wij gratis in onze verwonderschoenen geworpen kregen. In kamer 902 slapen kan ook voor de hardcore fans à
2.000 euro per nacht, vertelde de directeur.

Bij onze verdere wandeling langs aardige architectuur zagen we een kerktoren overal boven uit steken die we niet konden thuisbrengen. Verder lopend bleek die bij het Gerrit van der Veen College te horen. Behalve die toren is het ook verder een bijzonder gebouw en dus de moeite waard om bij stil te staan.

In de koffiehoek van een sportschool dronken we nog wat. Toen moet ik even weggedommeld zijn en zijn droom en werkelijkheid wat door elkaar gaan lopen. Nu weet ik het niet meer. We hebben verwondergewandeld, dat weet ik zeker, maar hoe?, hoe zat dat met het hotel en hebben we die toren van het College ook nog beklommen?

Gijs Kalsbeek



Gerrit van der Veen College, met hoge toren