De afgelopen verwonderwandeling van 9 oktober

Op alweer een zonnige najaarsdag liepen we vanaf station Lelylaan aan de westzijde van de spoorbaan richting Sloterdijk door een buurt met enorme contrasten van bouwstijlen. Opvallend was dit betonnen gebouw dat de associatie met een silo oproept. Pas als je er om heen loopt zie je dat het een woontoren is die wel heel ostentatief zijn rug naar de rest van de wereld toekeert.

Centraal in de linker foto bevinden zich ongetwijfeld het trappenhuis en liftkoker waar het licht moet kunnen binnentreden. Maar waarom heeft de architect niet iets leukers kunnen bedenken voor die ramen dan ze ook weer ik grauwe betonnen sponningen te zetten. Een beetje kleur had wonderen kunnen verrichten. Op de rechterfoto zie je de voorkant van het flatgebouw, nog steeds geen schoonheid, maar acceptabel.

 

Met de rug naar de wereld gekeerd            Acceptabele voorkant

 

Dichtbij die torenflat staat dit grappige gebouw met wel, even voordeurbellen tellen, vijf appartementen er in. Het materiaalgebruik met betonblokken vind ik afschuwelijk met weer zo’n grauw uiterlijk, maar met een verrassend resultaat. De bovendste etage is dan weer wel van hout opgetrokken.

Dit zijn slechts twee van de vele bijzondere gebouwen die we gezien hebben in een buurt waar je, zeiden de deelnemers aan de wandeling eensgezind, anders nooit komt.



Bij de Jan Evertsenstraat liepen we onder de spoorbaan door om daar dichtbij het voormalige Lucas Andreas Ziekenhuis, tevreden te landen op het terras van Tonton Club 3.

De volgende wandeling lopen we tussen de Kinkerbrug en het Mercatorplein en eindigen we in Midwest, een leuke gelegenheid die ik ook pas onlangs ontdekt heb.

Gijs Kalsbeek